Ang Katarungan ay Pag-ibig

    

Twenty-fifth Sunday in Ordinary Time (Ika-25 Linggo sa Karaniwang Panahon)

24 September 2023

 

First Reading: Is 55:6-9

Responsorial Psalm: Ps 145:2-3, 8-9, 17-18

Second Reading: Phil 1:20c-24, 27a

Gospel: Mt 20:1-16a

 

Reflection

By: Renato C. Vibiesca

 

Ang talinghaga ni Jesus sa Ebanghelyo ay pagpapakita ng pambihirang kabutihan ng Diyos sa tao. Ang may-ari ng ubasan sa kwento ay buong araw na naghanap ng mga manggagawa, matiyaga niyang sinusuyod ang liwasang-bayan upang kahit pa ang patambay-tambay lamang ay makapasok bilang manggagawa sa kanyang ubasan. Pagpapakahulugan na ang kabutihan ng Diyos ay para sa lahat ng tao.

Noong bata-bata pa ako, madalas na patambay-tambay, nagpapalipas ng oras, malimit na naghahanap ng pagkakalibangan. Parang iniiisip ko noon na mahaba pa naman ang oras ko sa mundo kaya’t maglibang-libang muna para sumaya sa buhay. Wala pa namang mga gadget noon, walang social media, walang Netflix, wala pang matinong teknolohiya kaya’t literal na tambay na nagpapalipas ng oras sa kwentuhan sa kanto, nababarkada na nauuwi pa sa pagbibisyo, kung saan mayaya ay sumasama agad, ‘yung sinasabi na easy go lucky o sa prinsipyo na “eat, drink, and be merry, for tomorow we die”, na sa panahon natin ngayon ay magpaka-YOLO. Pero dahil sa kabutihan nga ng Diyos, hahanapin ka Niya kahit saan ka pa magpunta at aalukin ka Niya ng biyayang hindi natin matatanggihan. Ito kasi ang biyaya ng Diyos na kahit kailan at kahit saan sa mundo ay hindi natin makakamtan. Sa madaling salita ay gusto Niyang maligtas tayo, gusto Niyang makapiling tayo habambuhay na masaya sa Kanyang kaharian. Kung sakali mang muling maligaw tayo ng landas, kahit magdadapithapon na ng buhay ay hahanapin pa rin tayo ng Diyos, dahil nga walang hanggan ang Kanyang kabutihan.  

Isa pa sa mapagninilayan natin sa Ebanghelyo ay ang naging ugali ng ibang manggagawa nang sumapit na ang oras ng kanilang sahod sa pagtatapos ng araw ng trabaho. Parang nawala ang tiwala ng mga manggagawa nang pangatuwiranan pa nila na may mali sa pamamalakad ng may-ari ng ubasan. Ang nag-uudyok sa kanila na parang dinaraya sila ay matinding inggit sa ibang manggagawa na tila nalamangan sila sa oras ng pagtatrabaho. Ito kasi ang madalas na pamantayan natin sa ating mundo, bilangin kung ilang oras nagtrabaho at may katumbas na kabayaran, kung mag-over time ay may karagdagan pa, kung mag-overnight ay may night differential pay pa, kung nag-half day ay kalahati lang ang sweldo at kung undertime ay may kabawasan din sa sweldo. Pero iba naman ang kabutihan ng Diyos. Hindi ito tulad ng pag-iisip natin na parang katarungan sa pagnenegosyo at walang lamangan. Ang katarungan sa Diyos ay maipadama Niya sa lahat ang Kanyang kabutihan ng walang tinatangi, walang VIP, walang favoritism, walang panahon at kahit pa nga ikaw ay sa huling yugto na ng iyong buhay tumugon sa Diyos, at ito ang kabutihan ng Diyos na walang hanggan. Hindi ba’t sa mga huling hininga na nabatid ng isang magnanakaw ang kaligtasan niya nang humingi siya ng tawad kay Jesus habang nakabayubay sila sa krus? Kaya’t hindi natin pwedeng ikahon ang kabutihan ng Diyos sa pamamagitan ng pagsusukat natin ng oras ng paglilingkod, o dami ng mga ginawa natin kumpara sa ibang tao. Ang grasya ng Diyos ay walang sukat, ang kabutihan Niya ay walang hanggan. Amen.

Prayer

Panginoong Jesus, labis ang pasasalamat namin sa walang hanggang kabutihan ng Diyos sa amin.  Dalangin namin na maging matibay ang aming pananampalataya sa Diyos upang makapaglingkod kami nang naayon sa kalooban ng Diyos.  Amen.