Sixteenth Sunday in Ordinary Time

    

Ika-16 Linggo sa Karaniwang Panahon

21 Hulyo 2024

 

Unang Pagbasa: Jeremias 23, 1-6

Salmong Tugunan: Salmo 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6

Ikalawang Pagbasa: Efeso 2, 13-18

Ebanghelyo: Marcos 6, 30-34

 

Pagninilay

Ni: Renato C. Vibiesca

 

Kung papansinin natin, maraming pari at layko na mahusay mangaral sa ating panahon. Siguradong namamangha tayo sa maraming bagay na kanilang nagagawa bilang mga lider. Laging nahihikayat at napapagaya tayo sa kanilang mabubuting halimbawa ng pagiging tunay na Kristiyano. Malaking tulong din ang lunduyang medyang pang-madla para sa ebanghelisasyon, lalo na ang “online” o “social media” na higit na lumaganap noong panahon ng pandemya. Kaya katulad ng mga apostol sa Ebanghelyo, madali nating makilala ang mga “preacher” dahil parang mga artista na rin sila sa kasikatan. Kahit hindi naman nila tayo kilalang personal, madalas na nilalapitan natin sila upang humingi ng tulong.  Kung minsan ay hindi lang panalangin o tulong ispirituwal ang hinihingi natin, samu’t saring problema ng buhay ang idinudulog natin sa kanila at iniisip na para bang mga Santo silang hindi makatatanggi. Kaya nga alam ng Panginoong Hesus na napapagod din ang kanilang katawan o isipan at kinakailangan din nilang magpahinga, mag-relaks, mag-retreat, na kadalasan ay sa malayong lugar, sa bundok na wala sanang iistorbo sa kanilang pamamahinga.

Ilang dekada na ang nakararaan, madalas na sa Baguio ako nakakasama noon sa mga Retreat kasama ng ilang pari at mga katekista.  Noong araw kasi’y kakaunti pa ang tao sa Baguio, wala pang mga malls, wala pang SM, wala pang traffic, wala pang mga night market, wala pang mga bar, at wala pang kung anu-anong mga establisiyamento. Ngayon ay sobrang dami na ng tao sa Baguio. Ang mga tao ay mula sa maraming siyudad ng Kamaynilaan at iba’t ibang bayan sa ating bansa. Karamihan sa kanila ay dala-dala ang maraming pasanin sa buhay kung kaya’t nais nilang mag-relaks at makatagpo ng kapayapaan sa malalamig na kabundukan na siyudad ng Baguio. Tulad ng sa Ebanghelyo, nauna na ang mga tao sa Baguio upang abangan ang dulot na lunas sa kanilang mga hinaing sa buhay mula sa tulong ng mga alagad ni Hesus. Tuwing araw ng Linggo bukod sa dami ng taong nagsisimba sa Baguio Cathedral ay isinasara ang kahabaan ng Session Road upang magbigay daan sa iba’t ibang palabas para sa kultura, turismo at negosyo. Mas marami pang tao sa Session Road kaysa sa loob ng Cathedral dahil aaliwin ka talaga ng mga presentasyong pangkomersiyo na mapapanood sa kalsada.  Hindi naman masama ang pagnenegosyo at ang pagbibigay serbisyo sa tao na nakakaaliw. Ngunit kung nakapako na lamang ang ating atensiyon sa kayamanan ng mundo at ibinuhos ang buong buhay natin dito, nabubulagan tayo’t hindi na makita ang ating kapwa sa ating harapan na higit na nangangailangan. Sa kabila ng sinasabing pag-unlad ng negosyo sa Baguio, hindi nabibigyang-pansin ang maraming tao na namamalimos sa kalsada, mga taong may karamdaman at hindi makapagpagamot sa ospital, mga matatandang pakalat-kalat sa lansangan, nagkalat din ang mga mandurukot na sinasamantala ang siksikan ng mga tao, at patuloy ang mga krimen at korapsiyon sa pamahalaan sa buong bansa.  Kaya’t hanggang ngayon ay nahahabag sa atin ang Panginoong Hesus dahil para tayong mga tupang walang pastol.

Panalangin:

Panginoong Hesus, patuloy mo Kaming kahabagan at turuan upang manatili kaming sumusunod sa Iyo na aming Mabuting Pastol. Patnubayan nawa ng Espiritu Santo ang mga naglilingkod sa Iyo para sa pagpapatuloy ng Ebanghelisasyon sa aming kasalukuyang henerasyon. Amen.