Powered by Blogger.

Saturday 21 April 2012

" Matatakutin Ka Ba? "

Third Sunday of Easter
April 22, 2012
Image and video hosting by TinyPic
“ True repentance will lead us to salvation ” 

First Reading: Acts 3:13-15, 17-19

The God of Abraham and of Isaac and of Jacob, the God of our fathers, glorified his servant Jesus, whom you delivered up and denied in the presence of Pilate, when he had decided to release him. But you denied the Holy and Righteous One, and asked for a murderer to be granted to you, and killed the Author of life, whom God raised from the dead. To this we are witnesses. and killed the Author of life, whom God raised from the dead. To this we are witnesses. But what God foretold by the mouth of all the prophets, that his Christ should suffer, he thus fulfilled. Repent therefore, and turn again, that your sins may be blotted out, that times of refreshing may come from the presence of the Lord.

 Res. Psalm: Psalms: 4:2,4, 7-8,9

Second Reading: 1John 2:1-5

My children,  I am writing this to you so that you may not commit sin. But if anyone does sin, we have an Advocate with the Father, Jesus Christ the righteous one. He is expiation for our sins, and not for our sins only but for those of the whole world. The way we may be sure that we know him is to keep his commandments. Whoever says, "I know him," but does not keep his commandments is a liar, and the truth is not in him. whoever keeps his word, the love of God is truly perfected in him. This is the way we may know that we are in union with him:

Gospel: Luke 24:35-48

Then the two recounted what had taken place on the way and how he was made known to them in the breaking of the bread. While they were still speaking about this, he stood in their midst and said to them, "Peace be with you." But they were startled and terrified and thought that they were seeing a ghost. Then he said to them, "Why are you troubled? And why do questions arise in your hearts? Look at my hands and my feet, that it is I myself. Touch me and see, because a ghost does not have flesh and bones as you can see I have. And as he said this, he showed them his hands and his feet. While they were still incredulous for joy and were amazed, he asked them, "Have you anything here to eat?" They gave him a piece of baked fish; he took it and ate it in front of them. He said to them, "These are my words that I spoke to you while I was still with you, that everything written about me in the law of Moses and in the prophets and psalms must be fulfilled." Then he opened their minds to understand the scriptures. And he said to them, "Thus it is written that the Messiah would suffer and rise from the dead on the third day and that repentance, for the forgiveness of sins, would be preached in his name to all the nations, beginning from Jerusalem. You are witnesses of these things.

Reflection by:
Pam Manzano

Sabi nila, ang tanging bagay na permanente sa mundo ay ang pagbabago. Maraming uri ng pagbabago at bilang tao, wala ni isa man sa atin ang lusot dito. May mga pagbabago tayong inaasam para sa ikagaganda ng isang bagay o aspeto ng ating buhay. Sino nga ba naman ang may ayaw na umunlad, diba? Ngunit sa kabilang banda, may mga nagaganap ding pagbabago na sa una ay akala natin ay tungo sa ikabubuti, yun pala, sa bandang huli, mas nakasasama pa. Pero ano man ang uri ng mga pagbabagong hinaharap ng bawat isa sa atin sa araw-araw, iisa ang karaniwang tingin: NAKAKATAKOT ANG PAGBABAGO.

 Hindi naman talaga nakakatakot ang pagbabago. Pagsubok nga ito sa bawat isa sa atin. Sinasabi lang natin na nakakatakot ito dahil sa hindi natin alam ang haharapin natin. Minsan, kaya pa tayo natatakot ay dahil sa hindi natin alam kung tama ba ang desisyon natin para tahakin ang daan tungo sa pagbabago. Sigurista kasi ang tao. Mangilan-ngilan lang ang masasabi natin talagang bukas sa pagbabago. Gusto laging may pinanghahawakang matibay na ebidensya para sa bandang huli, magkandaloko-loko man ang mga pangyayari dahil sa pagbabago, may “fall-back” pa rin. May seguridad pa rin. May pupuntahan pa rin. May sasalo pa rin. Umamin ka man o hindi, minsan sa buhay mo (mapa trabaho, pamilya, pag-aaral, buhya pagmamahal, o anu pa man yan), alam kong naranasan mo at alam mo kung ano ang sinasabi ko.

 Pero ang ganyang klase ng takot, hindi uubra sa pananampalatayang Kristiyano. Sabi sa diksyonaryo, ang pananampalataya ay isang matibay na paniniwala sa isang bagay o kapangyarihan na hindi pa kailanman nakikita. Kung patuloy na magiging sigurista ang tao pagdating sa pananampalataya, tingin mo, saan tayo pupulutin kapag nagkataon?

 Maging bukas tayo sa mga pagbabagong kumakatok sa ating pintuan ngayon. Lumipat ka sa trabahong alam mong tama para iyo, tumira ka sa lugar na matagal mo nang gustong tirahan. Mag-aral ka ng kursong nais mong kuhanin noon pero hindi mo nagawa dahil sa pagsunod sa kursong gusto ng nanay at tatay mo. Ipagawa mo ang kwarto mo o kung mabait ka, sama mo na buong bahay nyo. Maghanap ka ng bagong libangan. Kung pintor ka noon, maging mang-aawit ka naman ngayon. Magpagupit ng maikli, magpakulot, magpapayat, o kung ano pa mang pagbabago na nais mong gawin sa lahat ng aspeto ng buhay mo na makakabuti sa iyong pagkatao. Sundin mo ang sigaw ng puso mo. Basta para lang sa ikabubuti at ikagaganda ng buong pagkatao mo.

Sa lahat ng pagbabago na nabanggit ko sa itaas, lahat yan “superficial”. Lahat yan, pagdating ng panahon, mawawala. Papangit uli at dadating ang panahong kailangan mo ulit mag-isip para sa panibagong pagbabago. Ang Ebanghelyo ngayon, kumakatok sa puso at isip ng bawat isa sa atin at iisa ang Kaniyang sinasabi: Magbago para sa pananampalataya.

Talikdan ang buhay na puno ng duda. Iwasan ang baluktot na pamumuhay. Kung manloloko ka noon, pakiusap, sa ngalan ng pagbabago at pagbabalik-loob sa pananampalataya, huwag ka ng manloko muli. Kung namamatay ang pagmamahal mo sa Diyos, subukan mong dumalo sa isang “retreat”,  magpabibago ng debosyon, o anu pa mang paraan na sa tingin mo makapagpapatibay sa pananampalatayang unti-unting nawawala. Magbago para sa ikabubuti ng buhay-ispiritwal. Para sa ikalalapit pa ng bawat isa sa atin kay Hesus. Para magampanan natin ng maayos ang misyon na ibinigay Niya sa bawat isa na ipamahagi ang Mabuting Balita ng kaligtasan. Para sa ikagagaling ng bansang Pilipinas at sa “spiritual breakthrough” na kailangan ng maraming Kristiyano sa buong mundo. Huwag tayong maging bulag at bingi sa imbitasyon sa atin ni Hesus para dumalo sa Kanyang piging.

Hindi nakakatakot ang pagbabago. Sawa ka na sa magulong mundo? Manalig ka. Yakapin natin ang pagbabago at umpisahan natin ito sa ating mga sarili.

Prayer

Panginoon, patuloy mo pong patatagin ang aming pananampalataya. Sa panahong ito kung saan marami sa amin ang kinakain ng takot at kawalang pag-asa, ipakita Mo sa amin na Ikaw ang daan, katotohanan at buhay. Hayaan Mo pong sumilay ang Iyong liwanag sa bawat pusong pagal at pananampalatayang nahihimlay.Amen.





No comments:

Post a Comment

Tell us what you feel...

Followers

  ©Shiny by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP